ΑΝΘΙΖΕ

ΟΤΑΝ ΤΟ ΜΟΛΥΒΙ ΓΙΝΕΤΑΙ... ΠΙΝΕΛΟ

ΑΝΘΙΖΕ

Ήταν διαφορετικό.

Μεγάλωνε μαζί με άλλα, κάτω από τον ίδιο ουρανό.

Κάτω από τον ίδιο ουρανό, αλλά είχε τον δικό του ορίζοντα.

Η ΠΟΡΕΙΑ

ΟΤΑΝ ΤΟ ΜΟΛΥΒΙ ΓΙΝΕΤΑΙ... ΠΙΝΕΛΟ

Η ΠΟΡΕΙΑ

Το ξέρω, πως καθένας μονάχος του πορεύεται στον έρωτα.

Μονάχος στη δόξα και στον θάνατο.

Το ξέρω.

Το δοκίμασα.

Δεν ωφελεί.

Άφησε με να ρθω μαζί σου. (Γ. Ρίτσος)

ΠΩΛΕΙΤΑΙ

ΟΤΑΝ ΤΟ ΜΟΛΥΒΙ ΓΙΝΕΤΑΙ... ΠΙΝΕΛΟ

ΠΩΛΕΙΤΑΙ

Αναμνήσεις.

Ξεθωριάζουν με το χρόνο λίγο.

Κιτρινίζουν στις άκρες, τσαλακώνονται σαν  ρυτίδες προσώπου.

Μυρίζουν πολυκαιρία. Σαν παλιές φωτογραφίες.

Αλλά, αν δε θες να χαθούν, δε χάνονται.

Αντέχουν και σ' αυτό το "ΠΩΛΕΙΤΑΙ".

ΚΙ ΑΣ ΤΗΝ ΕΙΠΑΝ

ΟΤΑΝ ΤΟ ΜΟΛΥΒΙ ΓΙΝΕΤΑΙ... ΠΙΝΕΛΟ

ΚΙ ΑΣ ΤΗΝ ΕΙΠΑΝ

Καμάρωνε τα καμώματα του ήλιου, που έπαιζε κρυφτό με τους πουπουλένιους φίλους του.

Το βράδυ άκουγε τη μουσική των αστεριών.

Χάζευε το χορό του φεγγαριού, πάνω στο βαθύ του ουρανού.

Κάποιοι την είπαν ονειροπόλα.

Κι εκείνη συνέχιζε...

ΕΙΠΑΝ...

ΟΤΑΝ ΤΟ ΜΟΥΒΙ ΓΙΝΕΤΑΙ... ΠΙΝΕΛΟ

ΕΙΠΑΝ...

Τους είπαν, ότι η ζωή θα είναι δύσκολη.

Κοιταχτήκανε στα μάτια.

Τα δάχτυλα πλέχτηκαν. Σαν γόρδιος δεσμός.

Και είπαν μαζί, τη λέξη "μαζί".

Σαν έναστρη συμφωνία σε γεναριάτικο φεγγάρι!

ΣΑΝ ΕΝΑ ΠΕΤΑΓΜΑ

ΟΤΑΝ ΤΟ ΜΟΛΥΒΙ ΓΙΝΕΤΑΙ... ΠΙΝΕΛΟ

ΣΑΝ ΕΝΑ ΠΕΤΑΓΜΑ

Αθόρυβα, γρήγορα , ήρθε κοντά της.

Αθόρυβα, γρήγορα, έφυγε μακριά της.

Κύκλος χαραγμένος από τα φτερά μιας λιβελούλας.

Αίνιγμα ο ερχομός του.

Η απάντηση γράφτηκε από τα φτερά της.

Αθόρυβα, γρήγορα.

ΤΑ ΧΑΡΤΙΝΑ ΚΑΡΑΒΑΚΙΑ

ΟΤΑΝ ΤΟ ΜΟΛΥΒΙ ΓΙΝΕΤΑΙ... ΠΙΝΕΛΟ

ΤΑ ΧΑΡΤΙΝΑ ΚΑΡΑΒΑΚΙΑ

Μεγάλωσα. 
Κι άλλο κι άλλο. 
Δεν με πειράζουν οι ρυτίδες που αυλακώνουν το πρόσωπο μου, 
το άσπρο που φαίνεται στα μαλλιά μου.
Με πειράζει που ξέχασα.
Ξέχασα τον τρόπο, που δίπλωνα το χαρτί και έφτιαχνα καράβια.
Χάρτινα καραβάκια στη θάλασσα.
Και πίστευα ότι μπορούσαν να ταξιδέψουν
Αυτό με πειράζει.

ΤΑ ΣΗΜΑΔΙΑ

ΟΤΑΝ ΤΟ ΜΟΛΥΒΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ... ΠΙΝΕΛΟ

ΤΑ ΣΗΜΑΔΙΑ

Η θλίψη που περνάς σήμερα, είναι η δύναμη που θα σε βοηθήσει να αντιμετωπίσεις το αύριο. 

Και μη φοβάσαι για τα σημάδια από τις πληγές. 

Είναι παράσημα για να θυμάσαι ότι κάποτε η ζωή τα έβαλε μαζί σου και εσύ τη νίκησες.

Σημάδια σε ένα σώμα, σε μία ψυχή, σε έναν πίνακα.

                        

ΕΝΑΣ ΦΙΛΟΣ

ΟΤΑΝ ΤΟ ΜΟΛΥΒΙ ΓΙΝΕΤΑΙ... ΠΙΝΕΛΟ

ΕΝΑΣ ΦΙΛΟΣ

Κλειδώνει τα μυστικά σου.

Ξεκλειδώνει τον εαυτό σου.

Απαραίτητος κάθε στιγμή, στην άκρη της τσέπης σου, καθώς κυλά.

Ένας φίλος.

Σαν τα κλειδιά ένα πράμα!

ΣΑΝ ΟΝΕΙΡΟ!

ΟΤΑΝ ΤΟ ΜΟΛΥΒΙ ΓΙΝΕΤΑΙ... ΠΙΝΕΛΟ

ΣΑΝ ΟΝΕΙΡΟ!

Με πόση προσπάθεια το φούσκωσες.

Με πόση χαρά το κρατάς.

Άστο όμως κορίτσι. Άστο να φύγει ψηλά.

Να ταξιδέψει εκεί που θέλει.

Εκεί που μπορεί να πάει.

Ένα μπαλόνι... σαν ένα όνειρο!

ΣΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ

ΟΤΑΝ ΤΟ ΜΟΛΥΒΙ ΓΙΝΕΤΑΙ... ΠΙΝΕΛΟ

ΣΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ

Ο Θεός, όταν δεν μπορεί να είναι δίπλα σου και η μάνα έχει πελαγώσει, στέλνει τα αδέλφια.

Σιωπηλή συμφωνία, θαμμένα μυστικά, αδελφική αγάπη!

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΛΠΙΣ

ΟΤΑΝ ΤΟ ΜΟΛΥΒΙ... ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΙΝΕΛΟ

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΛΠΙΣ

"Ποτέ οι στέγες των σπιτιών δεν είναι τόσο κοντά και οι καρδιές των ανθρώπων τόσο μακριά, όσο σήμερα" Αντώνης Σαμαράκης