ΟΤΑΝ ΤΟ ΜΟΛΥΒΙ ΓΙΝΕΤΑΙ... ΠΙΝΕΛΟ
ΤΟ ΔΙΑΒΑ
Πόσες νύχτες κλαις γι' αυτόν που αγαπούσες και ήταν δικός σου.
Πόσο εύθραυστη η κτητικότητα!
Στη μέση του κάπου,κλείνεις τον δρόμο, ζητώντας το δικό σου.
Σήκω γυναίκα.
Στάσου στην άκρη του δρόμου.
Ελευθέρωσε το μονοπάτι.
Το καινούργιο θέλει διάβα με πόδια σημαδεμένα.
Όχι ματωμένα.
Σήκω!
Φτάνει!
Είναι Απρίλης κι ακόμα χιονίζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου