Ο ΤΑΞΙΔΙΩΤΗΣ

Ο ΤΑΞΙΔΙΩΤΗΣ

Έχοντας στη τσέπη τη πυξίδα και το πανί να ανεμίζει στο κατάρτι, συνεχίζεις. 

Συνεχίζεις σε μια πορεία που την έχεις σχεδιάσει σε μια στιγμή.

Έτσι ήσουν πάντα. Πουλί στα σύννεφα του ουρανού. Το "θα ήθελα", "θα το κάνω". Μια φυλακή, χωρίς κάγκελα.

Και έτσι είσαι τώρα.

Ανοίγεις το χάρτη, βάζεις σημάδια και φωνάζεις "βίρα τις άγκυρες".

Έχεις μάθει να λασκάρεις και να σφίγγεις τα σχοινιά στα κατάρτια.

Στις φουρτούνες στέκεσαι αγέρωχος στο τιμόνι και μιλάς γλυκά στην αγαπημένη σου.

Ξέρεις τις αδυναμίες της και τις κάνεις τα καπρίτσια της.

Και εκείνη σε κερνάει ότι λαχταρά εκείνη τη στιγμή.

Συνεχίζεις κι ας μη βλέπεις το λιμάνι.

Γιατί να αράξεις άλλωστε;

Αφού πάλι το μυαλό σου θα ονειρευτεί μια άλλη ρότα.

Καλό ταξίδι άγνωστε!

Με το αλάτι στο πετσί του, με τόσους ανέμους... και ακόμα.

Πότε μαζί τους, πότε κόντρα. Έτσι είναι το ταξίδι.