ΗΜΕΡΑ ΓΕΝΕΘΛΙΩΝ
Είναι Απρίλης.Είναι ο μήνας που γιορτάζεις και εγώ θα είμαι μακριά σου.
Θα ήθελα να ήμουν κοντά σου. Σε ένα νησί, σε μια παραλία, μόνο εσύ κι εγώ.Θα έβρισκα χιλιάδες τρόπους να σου ευχηθώ.Θα σου 'γραφα χρόνια πολλά στην άμμο,στον ουρανό, στη θάλασσα.Θα σε κράταγα στην αγκαλιά μου και θα σου'λεγα χιλιάδες ευχές. Θα σε ΄κανα να γελάσεις,να τραγουδήσεις, να παίξεις μαζί μου.
Είναι Απρίλης και εγώ είμαι εδώ. Μόνη σε ένα δωμάτιο, ανάμεσα σε τέσσερις τοίχους.
Σκέφτομαι τη μορφή σου, τα θλιμμένα μάτια, το χαμόγελο που προσπαθεί να κρύψει το πόνο της ψυχής σου.Ένα πόνο, ένα γιατί, γι' αυτά που πέρασαν, γι' αυτά που ήρθαν.Είναι Απρίλης και δεν θα 'θελα να είσαι λυπημένος.
Είναι μια μέρα που ανήκει μόνο σε 'σένα.Γέλασε. Τραγούδησε.Κλείσε τα μάτια σου,κάνε μια ευχή και σβήσε τα κεράκια. Είναι η μέρα σου,η γέννηση σου, η αρχή της ζωής σου.
Μη λυπηθείς, μη μελαγχολήσεις, σε παρακαλώ.
Σκέψου κάτι όμορφο, κάτι διασκεδαστικό, κάτι τρυφερό.
Αν μπορούσα θα σε ΄παιρνα από το χέρι και θα σε πήγαινα κάπου μακριά.Σε ένα μέρος που δεν το 'χει δει κανείς. Ανήκει μόνο σε σένα. Το έφτιαξα για τον δικό σου Απρίλη.
Είναι ένας τεράστιος κήπος. Είναι φυτεμένος με ροζ τριαντάφυλλα.Θυμάσαι; Είχαμε ψάξει μαζί και είχαμε βρει ότι το ροζ είναι το χρώμα της ευαισθησίας.
Τα τριαντάφυλλα θα έχουν το ίδιο χρώμα με τη ψυχή σου. Ευαίσθητη, γεμάτη αγάπη, κατανόηση. Στη μέση του κήπου , με κόκκινα τριαντάφυλλα θα έχω γράψει τη μόνη λέξη που θα ήθελα να σου πω αυτή τη μέρα, "σ' αγαπώ".Πολλά κόκκινα τριαντάφυλλα για τη λέξη αυτή, για σένα μόνο.
Θα σε 'παιρνα από το χέρι και θα σου χάριζα αυτόν τον κήπο.Αν τον έβλεπες δεν θα 'θελα να δακρύσεις ούτε και να λυπηθείς. Μόνο να με φιλήσεις και να γελάσεις από ευτυχία και χαρά.Παίρνουν μια τόσο διαφορετική έκφραση τα μάτια σου, όταν γελάς.Είναι βέβαια σπάνιο, αλλά τόσο όμορφο. Αυτό το όμορφο θα ήθελα να δω στα μάτια σου, όταν αντικρύσεις τον κήπο των γενεθλίων σου.
Καταλαβαίνω και νιώθω ότι δεν μπορείς να έρθεις μαζί μου σ'αυτόν τον κήπο. Θέλω να ξέρεις ότι μόνο εσύ μπορείς να τον δεις. Μόνο εσύ μπορείς να καταλάβεις το άρωμα, το χρώμα, την ομορφιά των λουλουδιών. Δεν πειράζει όμως. Κάποια μέρα, κάποια στιγμή, κάποιον Απρίλη.
Απρίλης και είμαι μόνη στο δωμάτιο και σε σκέφτομαι. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να σου ψιθυρίσω "χρόνια πολλά' και να χαμογελάς αστέρι μου.
Ξέρω ότι δεν θα ακούσεις αυτόν τον ψίθυρο, αλλά είμαι σίγουρη ότι θα τον νιώσεις.
"Τι κι αν πληγώθηκα απ' το αγκάθι σου τριανταφυλλάκι μου μικρό. Συνεχίζεις να είσαι μοναδικό. Συνεχίζει να είναι Απρίλης."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου