ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ
Αυτό το βράδυ, τίποτα δεν είναι εύκολο για μένα.Ούτε να θυμηθώ, ούτε να ξεχάσω. Μισώ την άσφαλτο, τα έντονα φώτα, το θόρυβο των αυτοκινήτων.Δίνουν περίγραμμα στη μοναξιά μου και χτίζουν όρια στο κενό της ψυχής μου.
Απαντώ, "είμαι καλά". Είμαι;
Βιώνω μια φαντασίωση, ένα όνειρο. Ζητώ σάρκα σ' αυτό. Έστω κι αν είναι οδυνηρή για μένα.Το ζητώ. Θα είναι η λύτρωση.Χαμηλά ή ψηλά θα λυτρωθώ. Κρατάς τη σκέψη μου, κάθε επιθυμία μου.Είναι μια 'εκδίκηση". Άφησε με ελεύθερη. Κόψε τα φτερά της θείας Δίκης με τα χέρια σου. Βοήθησε με, σε παρακαλώ. Βλέπεις, υποφέρω. Κρύβομαι πίσω από τις μέρες, απ' τον κόσμο και όμως εξακολουθώ.
Το φεγγάρι είναι θλιμμένο αυτό το βράδυ. Δεν απαντάει στις ερωτήσεις που στροβιλίζουν στο μυαλό μου. Τι θα μπορούσε άλλωστε να μου πει; Το μόνο που έχει καταφέρει είναι να με πονάει περισσότερο. Περιφρονεί τα σύννεφα και με φωτίζει ενοχλητικά. Και είναι πανσέληνος.
Που είσαι άραγε; Τι να σκέφτεσαι Νιώθεις την απουσία μου, όπως εγώ; Ξενυχτάς για τη σκέψη μου; Για την καρδιά μου; Απάντησε μου.
Σε λίγο ξημερώνει. Ακόμα μια νύχτα άφησε τα αποτυπώματα της πάνω μου. Και δεν θα 'ναι η τελευταία.
Μια προφητεία σ' αυτό που θα έρθει.
Μια καληνύχτα σε τόσες άλλες.
Μια περιπλάνηση στη θορυβώδη πόλη, στο αγαπημένο λιμάνι.
"Τη νύχτα που είπα πιο πολλά, η σιωπή δεν έλεγε να σταματήσει"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου